به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ در طول يکي دو روز گذشته ويدئويي در فضاي مجازي و برخي از رسانه هاي کشور که دست بر قضا به عدم تضعيف امنيت ملي التزام دارند، بازتاب گسترده اي پيدا کرد که از همين ويدئو به وقيحانه ترين شکل ممکن در امر وارونه نمايي و تضعيف امنيت ملي بهره برداري شد.

ويدئو مورد بحث تصويري از يک ون متعلق به نيروي انتظامي است که خانمي جلوي ون را گرفته و در حالي که با فرياد جمله« دخترم مريضه» را تکرار مي کند، قصد دارد از حرکت خودرو ممانعت به عمل بياورد، شايد به اين وسيله ماموران نيروي انتظامي را متقاعد کند که از خطاي دخترش که احتمالا به جهت بدحجابي گرفتار شده بود، بگذرند.

نکته غم انگيز ماجرا از نگاه ناقص تنها دوربيني که تصوير برداري کرده اين است که در انتهاي ويدئو مادر به زمين مي افتد و ون از قاب تصوير خارج مي شود.

در اين رهگذر اين نوشتار نه در پي ماله کشيدن بر خطاهايي است که اينگونه خانواده هايي را انگشت نما مي کند و نه در صدد توجيه خطاي ماموراني است که به گفته مقامات ارشد نيروي انتظامي توبيخ شده اند و خود آنها راساً و شخصا به منزل مادري که اينگونه در فضاي مجازي چوب حراج به آبروي او و دخترش زده شد، رفته و از آنها دلجويي کرده بودند؛ بلکه تنها ذکر چند نکته با هدف عيان شدن حقيقت مد نظر اين نوشتار است که در چند بند موجز به آنها پرداخته خواهد شد؛

يکم؛ پيش از هر چيز بايد به اين نکته توجه کرد که اگر رسانه‌هايي که زير علم اين اتفاق گريبان چاک کردند، سينه چاک مردم هستند داشتن اين انتظار از آنها کاملا طبيعي است که در وهله اول حفظ آبروي مردم را سرلوحه کار حرفه اي خود قرار دهند و به شرافت که در هر فرهنگ و دين و مرام و مکتبي رسم الخطي واحد دارد، پايبند باشند؛ اما حقيقت آنست که آدم هاي مورد بحث مترصدند تا آبرو و شرف يک مملکت را قرباني اهداف خود کنند.

دوم؛ تکليف کاروانسرايي به نام فضاي مجازي که هر مدعي نوبالغي در قالب مدير گروه و... از رخت و ريخت و گيس و ريش جنس مخالف ( و بعضا موافق) هم محظوظ مي شوند و.. مشخص است؛ منظور رسانه ها و خبرنگاراني هستند که در بارگاه يزيد هم مي توانند حسيني باشند؛ همين ها به تناسب برخورداري از شرافتي که از خون و خانوار خود به ميراث مي برند بايد بخشي از حقيقت را بازنمايي کنند نه اينکه در سانسور تصويري که بخودي خود مبهم است، کوشا تر باشند نا با برخورداري از طناب پوسيده اي جواناني را به ته چاه ويل بفرستند! چرا که در اين مورد بخصوص رسانه ها شانتاژ کرده اند و به خطا رفته اند!

سوم؛ اگر با دقت ويدئو مورد بحث رصد شود، خواهيم ديد که ون فراجا مادر را زير نگرفت، بلکه در حين تکان هاي دوربين مادر سعي دارد خود را به سمت راست و در اصلي خودرو ون برساند که در اين زمان با سرعت گرفتن خودرو مادر به خانمي که در ابتدا در کنار در اصلي خورو ديده مي شود، برخورد کرده و به زمين مي خورد. جاي تعجب است بازيگري عزير و ارزشمند با اين جمله که مادر را زير نگيريد به حرکت ماموران فراجا معترض مي شود. در حالي که ايشان بايد با تصوير و دوربين و خطاي ديد در زمان تصويربرداري بيشتر آشنا باشد نه آنکه اين آتش را شعله‌ور کند!

چهارم: روزنامه سازندگي با تصويرگري از عکس اين حادثه ون فراجا را در قالب آجرهايي تصوير کرده که از هم پاشيده اند و جلوي خودرو عبارت ارشاد آورده که ناخودآگاه ترکيب تصوير، «گشت ارشاد» را در اذهان متبادر مي کند. بر پيشاني اين تصوير تيتر « گشت ارشاد را متوقف کنيد» که من حيث المجموع تصويرگر سعي داشته با اين اقدام مردم را تهييج کند که مانند اين مادر مقابل خودروهاي زيرمجموعه گشت ارشاد قد علم کنند؛ اقدامي که حاصل آن بجز ناکامي براي مردم عوايد ديگري نخواهد داشت؛ اما دور از ذهن است که چنين رسانه هايي با چنين رويه‌اي که در پيش گرفته اند، به فکر فراهم کردن کلاهي براي خود از اين نمد کذايي نباشند! اگرنه که چه نيازي بر اينهمه تحريف و وارونه نمايي است؟

پنجم: مصداق بارز تمثيل « براي دستمالي قيصريه اي را به آتش کشيدن» رويه‌اي است که روزنامه مورد بحث در رويکرد خود به اين ويدئو و اتفاق مذکور اتخاذ کرده است! برفرض اينکه ماموري در اين ماجرا تندروي کرده؛ همچنانکه پيش از اين هم شاهد تندروي و تمرد از چهارچوب هاي قانوني توسط چند مامور در سالهاي گذشته بوده ايم که در اخبار برخورد فرماندهان ارشد و تذکرات مقامات لشکري و کشوري بر آن اتفاقان مترتب شده بود. اما آيا انصاف است که بخاطر تمرد و تندروي يکي دو مامور، يک نيرو را با 60 هزار افسر و درجه دار تخريب کرد؟

حرف آخر؛

رسانه هايي که در خفا شورباي يزيد مي خورند و آنسوتر براي امام حسين سينه مي زنند، بي ترديد هدف شان نه حجاب است، نه گشت ارشاد؛ نه « مادر زير گرفته شده» نه دختري که در ون است و طوري جلوه مي دهند که دارند به مسلخش مي برند! هدف هرچه که هست بايد در عملکرد هر مدعي اصلاح و انتقاد واکاوي کرد؛ چرا که زيربناي انتقاد مبنايش بر ساختن و سازش است. لذا اگر همين اشل را بر تمام داده ها و نوشته هاي رسانه اي منطبق کنند، سره از ناسره تشخيص داده مي شود.

انتهاي پيام/